
Sen hep başkalarını sevdin , hep başkalarındaydın.Onlar benden daha güzeldi , daha zayıftı , daha naifti.Ben se sokak çocuğu.Bazen aşk dilencisiydim bazen gururlu bir evsiz.Buydu senin gözündeki yerim.Küçük bir çocuk.Büyüyemeyen bir çocuk.Hep öyle kalacak.Hep oyun oynayan , pollyanna , masum , sevimli , her şeyi saçlarının okşanmasıyla unutan.Hayır ben değilim bu ya da öyleyim.Sen ne dersen de ; ama ben sadece ölü biriyim.Evet , doğru , büyümüyorum.Çünkü ben oyun parkındaki bir direğim.Ne kadar sert görünsem de çocuklar için renkten renge girerim.Sırdaş olurum.Ama hiç bir zaman namussuz olmam.
İnsanlar o kaybetti diyorlar , yanılıyorlar.O niye kaybetsin ki , sevmedi ki hiç o.Bilmez ki değerimi.O hep onlara bakacak, hep onlara.Ben de hep hayatıma , hayır şu an bile onu düşünüyorum, hayatıma bakamıyorum.Neden her şeyi sonuna kadar dibine kadar götürmek istiyorum ki?Tadında bırak gitsin.Ne kadar tatlı olursa olsun.Benden değerli mi?Biliyorum , değerli.Son vermek gerekiyor.2012 de ayn hataya düşmemek gerekiyor ve sevdiğim , seni tamamiyle unutmam gerekiyor.Çünkü sen acıdan başka hiç bir şey vermiyorsun bana..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder